czyszczenie bik

Masz Pomysł na wycieczkę? Napisz go tutaj !

Postprzez » Cz, 7 lis 2013, 02:31

 

steatuermPN

Postprzez Shiergearisse » So, 9 lis 2013, 16:40

Shiergearisse
Pracowity
 
Posty: 100
Dołączył(a): So, 9 lis 2013, 14:52

steatuermPN

Postprzez Shiergearisse » So, 9 lis 2013, 18:31

Shiergearisse
Pracowity
 
Posty: 100
Dołączył(a): So, 9 lis 2013, 14:52

steatuermPN

Postprzez Shiergearisse » So, 9 lis 2013, 18:32

Shiergearisse
Pracowity
 
Posty: 100
Dołączył(a): So, 9 lis 2013, 14:52

steatuermPN

Postprzez Shiergearisse » So, 9 lis 2013, 18:34

Shiergearisse
Pracowity
 
Posty: 100
Dołączył(a): So, 9 lis 2013, 14:52

steatuermPN

Postprzez Stoonticejego » Wt, 12 lis 2013, 12:42

Stoonticejego
Uczeń
 
Posty: 87
Dołączył(a): Wt, 12 lis 2013, 12:30

steatuermPN

Postprzez SausSeeWveisa » Śr, 13 lis 2013, 13:01

SausSeeWveisa
Pracowity
 
Posty: 146
Dołączył(a): Śr, 13 lis 2013, 03:53

steatuermPN

Postprzez Hegeusersette » Cz, 14 lis 2013, 00:08

Hegeusersette
Pracowity
 
Posty: 179
Dołączył(a): Śr, 13 lis 2013, 15:12

hoodia

Postprzez Blintylet » Pt, 15 lis 2013, 10:50

Blintylet
Pracowity
 
Posty: 273
Dołączył(a): Cz, 14 lis 2013, 21:42

profesor orłowski mowi

Postprzez nuctickinee » Pt, 15 lis 2013, 19:15

Najprostsze nieoczywiste. Płynna faktyczność w twórczości Franciszka Orłowskiego Podczas 53. Biennale w Wenecji w 2009, Franciszek Orłowski spontanicznie wykonał akcję „Spadek\", filmując w trakcie nurkowania podwodne zakamarki domów. Tytuł biennale, „Making Worlds\", zainspirował go aż do eksploracji tego, co stanowi dogłębny ułomek miasta i jego historii, jakkolwiek pozostaje zakryte pod widzialną tkanką codzienności. Zanurzone w głębinach fundamenty zaś partery kamienic zyskują w jego wideo chmurny charakter, wzorem w filmie grozy. Artysta stworzył pod ręką tym platformę przekazu, odzierając podwodne miejsce spośród tajemnicy, umieścił dlatego że projekcję filmową w jednym z mieszkań w pobliżu kanału, w którym nurkował. Klucza aż do tej twórczości należy rozglądać się w złożonej relacji, jaką ustala niewiasta spośród szeroko pojętą nowoczesnością, skoro Orłowski w Wenecji wystąpił w charakterze kogoś gruntownie niezauważalnego, nieobecnego, na marginesie rozgrywającego się spektaklu, jakim jest biennale, ciążące coraz z większym natężeniem w kierunku festynowej mnogości. Zanurzył się w ciszę, odnajdując przed momentem tam istotę miasta, którego tkanka jest niemniej jednak delikatna, jako że osadzona na zalanych fundamentach. Płynność, nieszczelność, trochę nagrobny istota podwodnego świata mogłyby być metaforę współczesnych stanów umysłu. Zanurzenie u dołu powierzchnię być może być symbolem tego, co wyparte oraz niechciane, czegoś, o czym lepiej nie mówić.

Określenie twórczości Franciszka Orłowskiego mianem konceptualnej jest uprawnione, niemniej jest owo uproszczenie. Jego realizacje - które on tenże wiąże raczej z systemem otwartej rzeźby - nie są tylko komentarzami aż do pewnych założeń natomiast problemów, niemniej jednak mają w sobie ogromną dawkę indywidualnej emocjonalności. Orłowski przełamuje schematy myślenia i zatem wskazane jest skupić się na konceptualnym charakterze jego prac, niemniej ich najważniejszymi cechami są ulotność a procesualność. Artysta występuje w nich jak poruszyciel zawierający w sobie w krążenie myśli nową jakość, pozwalający materii swoich prac czynić samoistnie. Praca Franciszka Orłowskiego jest pracą w terenie, w podobny sposób w sensie przestrzennym, kiedy i przenośnym: sfera stanowi w celu niego sfera myśli, kto jest nieograniczony. Stąd podobnie należy położyć emfaza dodatkowo na właściwość site-specific jego otwartych rzeźb. Prezentowanie jego twórczości w galerii owo zawsze na to samo genealogia konkretnej pracy, która zaplanowana jest na dziedzina wynikowy w oddaleniu abstrahując od samą galerię. W pewnym stopniu jego działania mogą asocjować się z dziełami Josepha Beuysa, głównie ze względu na obywatelski znaczenie wielu jego realizacji. Wydaje się jednak, iż Orłowski sytuuje się w ileś innym miejscu: porusza problemy wydarzania się w świecie materii, dokąd wydarzanie jest dodatkowo transpozycją stanów emocjonalnych wywoływanych przy użyciu cokolwiek niekiedy całkiem banalnego - zaś choć nie całkiem oczywistego. W działaniach polskiego artysty działalność polityczna zarysowuje się na planie dalszym niż u Beuysa, jest jednakże w pracy Orłowskiego duża ilość wrażliwości na znaki i symbole, na człowieczy coś tudzież wrażenia fizyczno-psychiczne doświadczane podczas tego bytowania. Chciałoby się wyraźnie nabazgrać o psychologii zawartej w tych pracach. Śmiesznym jest oczekiwanie, że będziesz przemawiał językiem zrozumiałym dla wszystkich. Ni ludzie, ni muchomory nie mają takiej umiejętności. Jakby natura pomóc mogła niejaki wręcz przeciwnie rodzaj porozumień, bez mała ale wręcz w głupocie kryło się wrażenie bezpieczeństwa1. Te słowa Henry Davida Thoureau spośród pewnością wolno nawiązać aż do prac Orlowskiego, które dopiero co wprowadzają odmiana zamętu w dyskusja naukowa faktycznie zwanej sztuki konceptualnej. Orłowski ufa emocjom z większym natężeniem niż czystej racjonalności, której orędownikiem jest myśl, koncept, idea. Prezentowana w poznańskiej galerii Stereo armatura „Klimatyzacja\" (2010) złożona była spośród oryginalnego ula umieszczonego we wnętrzu galeryjnego pomieszczenia i połączonego ze światem pozagaleryjnym za pomocą przezroczystej rurki, przez którą pszczoły mogły swobodnie wlatywać oraz sypać się z ula, kontynuując własny proces pracy. Forma tej instalacji przywołuje bieg skojarzeń powiązanych z takimi zagadnieniami jak: inwigilacja, podglądanie, natomiast oraz z szerszą refleksją ponad byciem, które jest siecią powiązań, ekosystemem zaczynającym się tylko w ulim gnieździe2.
nuctickinee
Pracowity
 
Posty: 266
Dołączył(a): Wt, 12 lis 2013, 12:41
Lokalizacja: Jordan

Postprzez » Pt, 15 lis 2013, 19:15

 

Poprzednia stronaNastępna strona

Powrót do Wycieczki

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron