Chwilowki

Masz Pomysł na wycieczkę? Napisz go tutaj !

Postprzez » Śr, 6 lis 2013, 19:26

 

profesor orłowski mowi

Postprzez nuctickinee » Wt, 12 lis 2013, 20:49

Najprostsze nieoczywiste. Płynna faktyczność w twórczości Franciszka Orłowskiego Podczas 53. Biennale w Wenecji w 2009, Franciszek Orłowski spontanicznie wykonał akcję „Spadek\", filmując w czasie nurkowania podwodne zakamarki domów. Tytuł biennale, „Making Worlds\", zainspirował go aż do eksploracji tego, co stanowi zupełny ułomek miasta i jego historii, niemniej pozostaje zakryte u dołu widzialną tkanką codzienności. Zanurzone w głębinach fundamenty a partery kamienic zyskują w jego wideo gniewny charakter, na sposób w filmie grozy. Artysta stworzył niedaleko tym platformę przekazu, odzierając podwodne położenie z tajemnicy, umieścił ponieważ projekcję filmową w jednym spośród mieszkań w pobliżu kanału, w którym nurkował. Klucza do tej twórczości trzeba wypatrywać w złożonej relacji, jaką ustala ona spośród w szerokim zakresie pojętą nowoczesnością, skoro Orłowski w Wenecji wystąpił w charakterze kogoś zupełnie niezauważalnego, nieobecnego, na marginesie rozgrywającego się spektaklu, jakim jest biennale, ciążące co chwila z większym natężeniem pod adresem festynowej mnogości. Zanurzył się w ciszę, odnajdując przed momentem w ową stronę istotę miasta, którego tkanka jest tymczasem delikatna, jako że osadzona na zalanych fundamentach. Płynność, nieszczelność, cokolwiek grobowy charakter podwodnego świata mogłyby egzystować metaforę współczesnych stanów umysłu. Zanurzenie poniżej powierzchnię może stanowić symbolem tego, co wyparte zaś niechciane, czegoś, o czym lepiej nie mówić.

Określenie twórczości Franciszka Orłowskiego mianem konceptualnej jest uprawnione, choć jest owo uproszczenie. Jego realizacje - które jego osoba już sam wiąże właściwie spośród systemem otwartej rzeźby - nie są wyłącznie komentarzami aż do pewnych założeń a problemów, chociaż mają w sobie ogromną dawkę indywidualnej emocjonalności. Orłowski przełamuje schematy myślenia tudzież tym samym warto skupić się na konceptualnym charakterze jego prac, niemniej ich najważniejszymi cechami są ulotność zaś procesualność. Artysta występuje w nich jako poruszyciel zawierający w sobie w rotacja myśli nową jakość, pozwalający materii swoich prac robić samoistnie. Praca Franciszka Orłowskiego jest pracą w terenie, również w sensie przestrzennym, gdy natomiast przenośnym: sfera stanowi gwoli niego obszar myśli, który jest nieograniczony. Stąd również trzeba wkładać emfaza także na cecha site-specific jego otwartych rzeźb. Prezentowanie jego twórczości w galerii owo furt na to samo geneza konkretnej pracy, która zaplanowana jest na domena wynikowy daleko nie licząc samą galerię. W pewnym stopniu jego działania mogą kojarzyć się spośród dziełami Josepha Beuysa, zwłaszcza ze względu na obywatelski znaczenie wielu jego realizacji. Wydaje się jednak, iż Orłowski sytuuje się w ileś innym miejscu: porusza problemy wydarzania się w świecie materii, gdzie wydarzanie jest dodatkowo transpozycją stanów emocjonalnych wywoływanych dzięki coś od czasu do czasu zgoła banalnego - natomiast lecz nie całkiem oczywistego. W działaniach polskiego artysty gra polityczna zarysowuje się na planie dalszym niż u Beuysa, jest atoli w pracy Orłowskiego duża kwant wrażliwości na znaki oraz symbole, na człowieczy cokolwiek i wrażenia fizyczno-psychiczne doświadczane w czasie tego bytowania. Chciałoby się bez owijania w bawełnę skreślić o psychologii zawartej w tych pracach. Śmiesznym jest oczekiwanie, że będziesz przemawiał językiem zrozumiałym gwoli wszystkich. Ni ludzie, ni muchomory nie mają takiej umiejętności. Jakby natura wspomóc mogła pewien tylko odmiana porozumień, niemal wręcz przeciwnie w głupocie kryło się impresja bezpieczeństwa1. Te słowa Henry Davida Thoureau z pewnością wolno nawiązać aż do prac Orlowskiego, które tylko wprowadzają gatunek zamętu w dyskurs faktycznie zwanej sztuki konceptualnej. Orłowski ufa emocjom bardziej niż czystej racjonalności, której orędownikiem jest myśl, koncept, idea. Prezentowana w poznańskiej galerii Stereo instalacja „Klimatyzacja\" (2010) złożona była spośród oryginalnego ula umieszczonego we wnętrzu galeryjnego pomieszczenia zaś połączonego ze światem pozagaleryjnym wewnątrz pomocą przezroczystej rurki, z wykorzystaniem którą pszczoły mogły swobodnie wlatywać zaś sypać się z ula, kontynuując swój tok pracy. Forma tej instalacji przywołuje tok skojarzeń powiązanych z takimi zagadnieniami jak: inwigilacja, podglądanie, tudzież oraz spośród szerszą refleksją ponad byciem, które jest siecią powiązań, ekosystemem zaczynającym się dopiero co w ulim gnieździe2.
nuctickinee
Pracowity
 
Posty: 266
Dołączył(a): Wt, 12 lis 2013, 12:41
Lokalizacja: Jordan

profesor orłowski mowi

Postprzez nuctickinee » Wt, 12 lis 2013, 20:50

Najprostsze nieoczywiste. Płynna rzeczywistość w twórczości Franciszka Orłowskiego Podczas 53. Biennale w Wenecji w 2009, Franciszek Orłowski spontanicznie wykonał akcję „Spadek\", filmując w czasie nurkowania podwodne zakamarki domów. Tytuł biennale, „Making Worlds\", zainspirował go do eksploracji tego, co stanowi zupełny kawałek miasta a jego historii, wprawdzie pozostaje zakryte pod spodem widzialną tkanką codzienności. Zanurzone w głębinach fundamenty zaś partery kamienic zyskują w jego wideo straszny charakter, wzorem w filmie grozy. Artysta stworzył przy tym platformę przekazu, odzierając podwodne położenie z tajemnicy, umieścił skoro projekcję filmową w jednym z mieszkań w pobliżu kanału, w którym nurkował. Klucza aż do tej twórczości wypada rozglądać się w złożonej relacji, jaką ustala dama z szeroko pojętą nowoczesnością, skoro Orłowski w Wenecji wystąpił w charakterze kogoś totalnie niezauważalnego, nieobecnego, na marginesie rozgrywającego się spektaklu, jakim jest biennale, ciążące co chwila w wyższym stopniu w odniesieniu do festynowej mnogości. Zanurzył się w ciszę, odnajdując przed momentem tam istotę miasta, którego tkanka jest atoli delikatna, skoro osadzona na zalanych fundamentach. Płynność, nieszczelność, nieco grobowy istota podwodnego świata mogłyby istnieć metaforę współczesnych stanów umysłu. Zanurzenie u dołu powierzchnię być może znajdować się symbolem tego, co wyparte i niechciane, czegoś, o czym lepiej nie mówić.

Określenie twórczości Franciszka Orłowskiego mianem konceptualnej jest uprawnione, jakkolwiek jest owo uproszczenie. Jego realizacje - które jego osoba sam wiąże właściwie z systemem otwartej rzeźby - nie są jeno komentarzami do pewnych założeń i problemów, jednakże mają w sobie ogromną dawkę indywidualnej emocjonalności. Orłowski przełamuje schematy myślenia i dlatego warto skupić się na konceptualnym charakterze jego prac, natomiast ich najważniejszymi cechami są ulotność tudzież procesualność. Artysta występuje w nich w charakterze poruszyciel włączający w wymiana myśli nową jakość, pozwalający materii swoich prac robić samoistnie. Praca Franciszka Orłowskiego jest pracą w terenie, również w sensie przestrzennym, jak oraz przenośnym: kompetencja stanowi w celu niego sfera myśli, kto jest nieograniczony. Stąd także trzeba położyć akcent plus na cecha site-specific jego otwartych rzeźb. Prezentowanie jego twórczości w galerii owo zawsze na to samo genealogia konkretnej pracy, która zaplanowana jest na dziedzina wyjściowy daleko z wyjątkiem samą galerię. W pewnym stopniu jego działania mogą asocjować się spośród dziełami Josepha Beuysa, głównie ze względu na społeczny wymowa wielu jego realizacji. Wydaje się jednak, że Orłowski sytuuje się w ileś innym miejscu: porusza problemy wydarzania się w świecie materii, gdzie wydarzanie jest także transpozycją stanów emocjonalnych wywoływanych za sprawą cokolwiek niekiedy na cacy banalnego - tudzież jednakże niezupełnie oczywistego. W działaniach polskiego artysty działalność polityczna zarysowuje się na planie dalszym niż u Beuysa, jest wprawdzie w pracy Orłowskiego duża ilość wrażliwości na znaki zaś symbole, na człowieczy cokolwiek tudzież wrażenia fizyczno-psychiczne doświadczane w ciągu tego bytowania. Chciałoby się kawa na ławę zapisać o psychologii zawartej w tych pracach. Śmiesznym jest oczekiwanie, iż będziesz przemawiał językiem zrozumiałym w celu wszystkich. Ni ludzie, ni muchomory nie mają takiej umiejętności. Jakby istota odciążyć mogła niejaki wręcz przeciwnie gatunek porozumień, w pewnym sensie lecz w głupocie kryło się wrażenie bezpieczeństwa1. Te słowa Henry Davida Thoureau spośród pewnością jest dozwolone oprzeć się do prac Orlowskiego, które właśnie wprowadzają rodzaj zamętu w dyskurs rzeczywiście zwanej sztuki konceptualnej. Orłowski ufa emocjom bardziej aniżeli czystej racjonalności, której orędownikiem jest myśl, koncept, idea. Prezentowana w poznańskiej galerii Stereo armatura „Klimatyzacja\" (2010) złożona była spośród oryginalnego ula umieszczonego we wnętrzu galeryjnego pomieszczenia i połączonego ze światem pozagaleryjnym za pomocą przezroczystej rurki, za pośrednictwem którą pszczoły mogły bez ograniczeń wlatywać i sypać się z ula, kontynuując swój tok pracy. Forma tej instalacji przywołuje bieg skojarzeń powiązanych z takimi zagadnieniami jak: inwigilacja, podglądanie, zaś plus z szerszą refleksją nad byciem, które jest siecią powiązań, ekosystemem zaczynającym się tylko w ulim gnieździe2.
nuctickinee
Pracowity
 
Posty: 266
Dołączył(a): Wt, 12 lis 2013, 12:41
Lokalizacja: Jordan

profesor orłowski mowi

Postprzez nuctickinee » Wt, 12 lis 2013, 20:51

Najprostsze nieoczywiste. Płynna faktyczność w twórczości Franciszka Orłowskiego Podczas 53. Biennale w Wenecji w 2009, Franciszek Orłowski spontanicznie wykonał akcję „Spadek\", filmując w trakcie nurkowania podwodne zakamarki domów. Tytuł biennale, „Making Worlds\", zainspirował go aż do eksploracji tego, co stanowi dokumentny cząstka miasta natomiast jego historii, atoli pozostaje zakryte pod widzialną tkanką codzienności. Zanurzone w głębinach fundamenty a partery kamienic zyskują w jego wideo groźny charakter, niby w filmie grozy. Artysta stworzył w pobliżu tym platformę przekazu, odzierając podwodne pozycja spośród tajemnicy, umieścił dlatego że projekcję filmową w jednym z mieszkań w pobliżu kanału, w którym nurkował. Klucza aż do tej twórczości trzeba wypatrywać w złożonej relacji, jaką ustala płeć słaba z szeroko pojętą nowoczesnością, skoro Orłowski w Wenecji wystąpił w charakterze kogoś w pełni niezauważalnego, nieobecnego, na marginesie rozgrywającego się spektaklu, jakim jest biennale, ciążące coraz bardziej w odniesieniu do festynowej mnogości. Zanurzył się w ciszę, odnajdując tylko w ową stronę istotę miasta, którego tkanka jest toż delikatna, skoro osadzona na zalanych fundamentach. Płynność, nieszczelność, trochę grobowy natura podwodnego świata mogłyby być metaforę współczesnych stanów umysłu. Zanurzenie u dołu powierzchnię przypadkiem być symbolem tego, co wyparte a niechciane, czegoś, o czym lepiej nie mówić.

Określenie twórczości Franciszka Orłowskiego mianem konceptualnej jest uprawnione, jakkolwiek jest to uproszczenie. Jego realizacje - które on tenże sam wiąże raczej spośród systemem otwartej rzeźby - nie są jedynie komentarzami aż do pewnych założeń i problemów, natomiast mają w sobie ogromną dawkę indywidualnej emocjonalności. Orłowski przełamuje schematy myślenia tudzież w następstwie tego pożądane byłoby skupić się na konceptualnym charakterze jego prac, niemniej jednak ich najważniejszymi cechami są ulotność natomiast procesualność. Artysta występuje w nich jako poruszyciel zawierający w sobie w rotacja myśli nową jakość, pozwalający materii swoich prac wykonywać samoistnie. Praca Franciszka Orłowskiego jest pracą w terenie, także w sensie przestrzennym, podczas gdy zaś przenośnym: królestwo stanowi w celu niego domena myśli, który jest nieograniczony. Stąd również powinno się wkładać podkreślenie także na atrybut site-specific jego otwartych rzeźb. Prezentowanie jego twórczości w galerii to furt na to samo źródło konkretnej pracy, która zaplanowana jest na obszar wychodzący hen poza samą galerię. W pewnym stopniu jego działania mogą kojarzyć się spośród dziełami Josepha Beuysa, w zasadzie ze względu na społeczny przesłanie wielu jego realizacji. Wydaje się jednak, iż Orłowski sytuuje się w trochę innym miejscu: porusza problemy wydarzania się w świecie materii, dokąd wydarzanie jest dodatkowo transpozycją stanów emocjonalnych wywoływanych z wykorzystaniem byt czasem doskonale banalnego - tudzież natomiast niezupełnie oczywistego. W działaniach polskiego artysty działalność polityczna zarysowuje się na planie dalszym aniżeli tuż przy Beuysa, jest lecz w pracy Orłowskiego duża ilość wrażliwości na znaki a symbole, na człowieczy coś zaś wrażenia fizyczno-psychiczne doświadczane w czasie tego bytowania. Chciałoby się explicite skreślić o psychologii zawartej w tych pracach. Śmiesznym jest oczekiwanie, iż będziesz przemawiał językiem zrozumiałym gwoli wszystkich. Ni ludzie, ni muchomory nie mają takiej umiejętności. Jakby istota pomóc mogła jeden lecz forma porozumień, w pewnej mierze wprost przeciwnie w głupocie kryło się poczucie bezpieczeństwa1. Te słowa Henry Davida Thoureau spośród pewnością jest dozwolone odnieść aż do prac Orlowskiego, które dopiero co wprowadzają odmiana zamętu w dyskurs owszem zwanej sztuki konceptualnej. Orłowski ufa emocjom bardziej niż czystej racjonalności, której orędownikiem jest myśl, koncept, idea. Prezentowana w poznańskiej galerii Stereo armatura „Klimatyzacja\" (2010) złożona była z oryginalnego ula umieszczonego we wnętrzu galeryjnego pomieszczenia i połączonego ze światem pozagaleryjnym w ciągu pomocą przezroczystej rurki, za pośrednictwem którą pszczoły mogły swobodnie wlatywać oraz wydobywać się z ula, kontynuując swój przebieg pracy. Forma tej instalacji przywołuje tempo skojarzeń powiązanych z takimi zagadnieniami jak: inwigilacja, podglądanie, zaś również z szerszą refleksją nad byciem, które jest siecią powiązań, ekosystemem zaczynającym się przed momentem w ulim gnieździe2.
nuctickinee
Pracowity
 
Posty: 266
Dołączył(a): Wt, 12 lis 2013, 12:41
Lokalizacja: Jordan

steatuermPN

Postprzez SausSeeWveisa » Śr, 13 lis 2013, 06:30

Super akne
SausSeeWveisa
Pracowity
 
Posty: 146
Dołączył(a): Śr, 13 lis 2013, 03:53

steatuermPN

Postprzez SausSeeWveisa » Śr, 13 lis 2013, 06:32

Super akne
SausSeeWveisa
Pracowity
 
Posty: 146
Dołączył(a): Śr, 13 lis 2013, 03:53

steatuermPN

Postprzez SausSeeWveisa » Śr, 13 lis 2013, 06:33

SausSeeWveisa
Pracowity
 
Posty: 146
Dołączył(a): Śr, 13 lis 2013, 03:53

hoodia

Postprzez seilsDola » Cz, 14 lis 2013, 12:06

seilsDola
Pracowity
 
Posty: 243
Dołączył(a): Cz, 14 lis 2013, 02:10

hoodia

Postprzez seilsDola » Cz, 14 lis 2013, 13:10

seilsDola
Pracowity
 
Posty: 243
Dołączył(a): Cz, 14 lis 2013, 02:10

hoodia

Postprzez seilsDola » Cz, 14 lis 2013, 13:13

seilsDola
Pracowity
 
Posty: 243
Dołączył(a): Cz, 14 lis 2013, 02:10

Postprzez » Cz, 14 lis 2013, 13:13

 

Poprzednia stronaNastępna strona

Powrót do Wycieczki

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron